Keti Koti,
ketenen verbroken
ketenen verbroken
Op 1 juli 1863 schaft het Koninkrijk der Nederlanden formeel de slavernij af in Suriname en de eilanden van het Caribisch Koninkrijk. De afschaffing betekende niet automatisch vrijheid voor de tot slaaf gemaakten. Een aanzienlijk deel van de voormalig tot slaaf gemaakten in Suriname was nog steeds verplicht op de plantages te blijven werken tijdens het Staatstoezicht dat tien jaar duurde. De slavernij was in praktijk voor velen daardoor pas in 1873 afgeschaft.
Jaarlijks vindt op 1 juli de Nationale Herdenking Nederlands Slavernijverleden plaats in het Oosterpark te Amsterdam. De herdenkingsceremonie wordt volgens traditie ingeluid met een plengoffer, een ritueel waarbij een vloeistof uit een kalebas gegoten wordt ter nagedachtenis aan een overledene, een god of een geest. In het winti-geloof zijn plengoffers een manier om moeder aarde, de schepper en de voorouders te eren. Woorden en water zijn belangrijke elementen in de ceremonie, die zorgen voor verbinding tussen het verleden, het heden en de toekomst.
De herdenkingsceremonie wordt traditioneel opgevolgd door de Keti Koti viering. Een symbolische viering omdat de ketenen van de tot slaaf gemaakten in 1873 eindelijk verbroken zijn. De vrijheid staat bij de viering centraal. Tijdens het Keti Koti festival worden op verschillende podia activiteiten georganiseerd die verband houden met de geschiedenis rond het slavernijverleden van Nederland.
Niet alleen in Amsterdam, maar ook op andere plaatsen in Nederland (zoals Utrecht, Middelburg, Groningen, Tilburg, Rotterdam, Zaandam en Almere) vinden op 30 juni en 1 juli activiteiten plaats in het kader van Keti Koti.